Η σωστή ρύθμιση της θερμοκρασίας, στους διάφορους χώρους του σπιτιού, ανάλογα με τη χρήση τους συμβάλει όχι μόνο σε πιο άνετες συνθήκες διαβιώσεως μέσα στο σπίτι κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά πετυχαίνει και μια αισθητή οικονομία στα καύσιμα. Με τις εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης, μπορούμε εύκολα να έχουμε την πιο κατάλληλη ρύθμιση, τόσο με την προσεκτική εκλογή των σωμάτων του καλοριφέρ, όσο και με τη χρήση θερμοστατικών ρυθμιστών που μπαίνουν στους θερμαινόμενους χώρους ή σε κάθε σώμα καλοριφέρ.
Για να περιορίσουμε ακόμα περισσότερο την κατανάλωση του καυσίμου, θα πρέπει να μπορούμε να ρυθμίζουμε τη λειτουργία του καυστήρα όχι μόνο με τη βοήθεια θερμοστατικών διακοπτών, που ρυθμίζουν τη θερμοκρασία μέσα στο σπίτι, αλλά και με άλλους θερμοστατικούς διακόπτες που τοποθετούνται έξω από το σπίτι, στο ύπαιθρο, και ρυθμίζουν τη λειτουργία του καυστήρα ανάλογα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Αν η θέρμανση γίνεται με θερμάστρες, μπορούμε να ρυθμίζουμε τη θερμοκρασία χονδρικά, με τη ρύθμιση της τροφοδοσίας καυσίμων στην κάθε θερμάστρα χωριστά. Η άμεση πείρα, μπορεί να μας βοηθήσει πολύ σε αυτό, ενώ η ρύθμιση θα είναι σίγουρα ευκολότερη για τις ηλεκτρικές θερμάστρες ή τις θερμάστρες πετρελαίου. Η ρύθμιση της θερμάστρας που καίει κάρβουνο ή ξύλα, είναι οπωσδήποτε περισσότερο δύσκολη.
Εν πάση περιπτώσει, οι ιδεώδεις θερμοκρασίες για τον κάθε χώρο του σπιτιού, όταν η σχετική υγρασία στο εσωτερικό κυμαίνεται ανάμεσα στα 30 και στα 50%, είναι ενδεικτικά οι ακόλουθες (σε βαθμούς Κελσίου):
Είσοδος, χολ, διάδρομοι 10-16
Κουζίνα 18
Τραπεζαρία 20-22
Σαλόνι ή αίθουσα διαμονής 20-22
Λουτρό 18-22
Τουαλέτα 18-22
Κρεβατοκάμαρα 16-20
Γραφείο 18-20
Οι θερμοκρασίες αυτές βασίζονται σε στατιστικές παρατηρήσεις και αφορούν τις θερμοκρασίες που είναι παραδεκτές από τους περισσότερους ανθρώπους. Είναι φανερό όμως ότι, μπορούμε να τις διαφοροποιήσουμε ανάλογα με τις συνήθειες μας. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι, αν υψώσουμε τη θερμοκρασία έστω και κατά 1°, θα έχουμε αύξηση στην κατανάλωση καυσίμου, από 5 μέχρι 20% και περισσότερο. Είναι επίσης φανερό ότι, για να έχουμε την πιο ιδεώδη θερμοκρασία με τη μεγαλύτερη δυνατή οικονομία, δεν πρέπει να ανοίγουμε τα παράθυρα αν κάνει πολύ ζέστη, αλλά να ρυθμίζουμε τη θερμοκρασία στην εγκατάσταση θέρμανσης.
Ένας άλλος παράγοντας, πού έχει μεγάλη σημασία στον περιορισμό των δαπανών της θέρμανσης, είναι η θερμική μόνωση των χώρων από το εξωτερικό περιβάλλον. Το «κόστος εκμεταλλεύσεως» για μια εγκατάσταση θέρμανσης, θα είναι πολύ μεγαλύτερο αν το σπίτι ή το διαμερισμό μας δεν έχει καλή θερμική μόνωση. Οι διαφυγή της θερμότητας από τα παράθυρα, τις πόρτες και τη στέγη, μπορούν να φθάσουν ή και να υπερβούν το 30 έως 35%. Είναι, λοιπόν, σκόπιμο να μονώσουμε με τον πιο κατάλληλο τρόπο τη στέγη ή το ταβάνι, τους σωλήνες, τα ντεπόζιτα του νερού και τα δοχεία διαστολής, όπως επίσης τις πόρτες και τα παράθυρα. Μια άλλη επιφάνεια, μέσα από την οποία μπορεί να διαφεύγει η θερμότητα, είναι τα πατώματα. Για να ελαττώσουμε αισθητά και τις απώλειες αυτές, ο καλύτερος τρόπος είναι να επενδύσουμε το δάπεδο με μοκέτα, με μουσαμά ντουμπλαρισμένο με τσόχα ή με ξύλο. Μπορούμε, πάντως, να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα και με τη χρήση χαλιών.